เพียงฟ้าเพียงฝัน
พวกเธอเกิดวันเดียวกัน ห่างกันเพียงไม่กี่นาที แต่ทำไมเรื่องความรักเธอถึงไม่โชคดีเหมือนกับพี่สาว แฟนคนแรกก็หวังแต่จะ.... ส่วนคนที่เธอรักก็ไม่รักเธอ...
ผู้เข้าชมรวม
1,849
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“เห็นเด็กใหม่ไอ้นะไหม”
รามิลยักหน้าเล็กน้อยให้เพื่อนหันไปมองหญิงสาวที่มานฤวร
“คนไหนว่ะ
ที่เปรี้ยวๆ นั้นหรอ” เตชภณเห็นหญิงสาวสองคนยืนอยู่กับนฤวร คนหนึ่งเรียบๆ
ดูสวยแต่จืด กับอีกคนดูเปรี้ยวจี๊ดตามสไตล์เด็กของนฤวร...เสือหัดเปย์
“ไม่ใช่ดิ
เด็กนั้นเดินเข้ามาที่หลัง น่าจะเป็นคนรู้จักของเด็กจืดนั้นตั้งหากล่ะ”
เตชภณพิจารณาหญิงสาวจืดชืดคนนั้นอีกที เขามองเห็นหญิงสาวงานดีน่าสนใจ
รูปร่างหน้าตาผ่าน
เพียงแต่การแต่งตัวค่อนข้างเรียบจนทำให้ดูไม่น่ามองเช่นเดียวกับหญิงสาวคนอื่นๆ
ที่ต่างใส่เสื้อผ้าแข่งกันมาโชว์ของดี
“อือ...นายจะทำไม”
รามิลยิ้มกริ่ม
“เด็กจืดนั้น
แกไปแย่งไอ้นะมาสิ เด็กนี้น่าจะหวานกรอบอยู่นะ ดูสดดูไม่เหมาะกับไอ้นะสักนิด
เสียดายของดีๆ ” เตชภณเข้าใจเจตนาเพื่อนแล้ว
หากเขาได้เด็กนี้มาครอบครองคงสั่งสอนนฤวรให้เลิกซ่าได้ไม่น้อย
จะทำอะไรที่ไหนกับใครไม่มีใครว่า แต่การมาใส่ร้ายป้ายสีสร้างเรื่องให้พวกเขาให้มัวหมองมันต้องสั่งสอนกันบ้างสินะ
“อือ...เด็กนั้นใสเกินไป
อย่าไปยุ่งเลย” เตชภณบอกปัด
เขาไม่ต้องการความยุ่งยากที่จะตามมาหากยุ่งกับเด็กแบบนั้น
แม้ว่าเด็กจะน่าสนใจมากก็ตาม
“ถ้าแกแย่งเด็กนั้นมาจากไอ้นะได้
ล่องเรือคราวหน้ารามิลคนนี้เลี้ยงเอง” รามิลยื่นขอเสนออย่างใจป้ำ...เขากับเตชภณวางแผนจะไปพักผ่อนด้วยการล่องเรือสักอาทิตย์
โดยงานนี้จะให้แต่ละคนควงคู่ขาขึ้นไปให้ความสุขเพียงแค่คนเดียว
“มีปัญญาจ่าย”
รามิลยกยิ้มแล้วยื่นขอเสนอเพิ่ม
“เหล้าขวดนั้น ที่แกอยากได้ด้วย ตกลงไหม” เตชภณยกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มร้ายๆ ที่ปรากฎขึ้นพาลให้บรรยากาศรอบๆ เย็นยะเยือกขึ้นมาอย่างไม่รู้สาเหตุ
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่ง
ของข้อความในนิยายเรื่องนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผลงานอื่นๆ ของ ดานิกา Danika ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ดานิกา Danika
ความคิดเห็น